Herbestrating

Onlangs stond er een korte, steviggebouwde man op de stoep die mij in authentiek Engels uitlegde dat hij het bestrate gedeelte van onze voortuin tegen een luttele vergoeding wilde herbestraten.
Gelijk heeft hij: de straatstenen liggen er niet fraai meer bij en het onkruid is onmogelijk tussen de tegels weg te houden. Tenzij onkruid krabben je hobby is.
Hij zou het heel anders doen dan het eerder gebeurd was. Hij zou een deel van het zand uitgraven en dan een stevige (betonnen?) onderlaag aanbrengen. Zo zou het verzakken van de stenen tot het verleden behoren.
Voor hoe lang?
Voor zo lang als het huis er nog zou staan.
Lang dus.
En dan zou hij een soort doek aanbrengen en daarop de stenen terugleggen. Dan kon er geen onkruid meer tussen de stenen groeien. En die stenen zouden ook nog schoongemaakt worden. In twee dagen. Voor 1300 euro, als ik me niet vergis.
Tja, het klonk aantrekkelijk.

Maar ik twijfelde. Die onderlaag, die niet meer zou verzakken, was dat wel realistisch? Als je hier iets wil bouwen dat niet mag verzakken, dan moet je heien. Dat geldt ook voor een terras. Ik probeerde het de man uit te leggen, maar helaas wist ik niet wat heien in het Engels was. (Het is, ik heb het even opgezocht: to drive piles.) Wat weten deze Engelse stratenmakers van de bodemgesteldheid hier?
Ook over dat onkruidwerende doek heb ik mijn twijfels. Er moet toch zand tussen de stenen zitten? En in dat zand, aangevuld met wat organisch materiaal, gaat toch gewoon weer onkruid groeien? Alleen diepwortelend onkruid, zoals paardebloemen, krijgt misschien geen kans.
De man zou de volgende dag om 10 uur terugkomen om er ook met P. over te praten.
Maar hij kwam niet opdagen. 's Middags kwam zijn broer langs om te vertellen dat de truck van zijn broer problemen had gegeven. Deze broer was minder gericht op het binnenhalen van de klus, dus ik had geen moeite om hem te zeggen dat we niet op het aanbod in zouden gaan.

Maar toch blijft het een beetje knagen. Waar of bij wie kan ik erachter komen of deze Engelse methode geschikt is voor onze tuin?

Handig!

Vanwege het Rotterdams Filmfestival dat in de stad plaatsvindt, gingen we afgelopen middag naar de film Avatar in Pathé De Kuip.
Vergeten van tevoren na te gaan of Feyenoord thuis speelt.
Ja dus, tegen AZ.
Film en wedstrijd begonnen beide om 14.30 uur...

Kado

Een kennis van mij werd onlangs 70. Een neef van haar met als hobby koken (haute cuisine), bood aan voor haar, haar man en enkele goede vrienden te koken. Hij kwam een dag van te voren, zaterdag, om boodschappen te doen. Zondag heeft hij de hele dag staan koken.
Maandag waren mijn kennis en haar man de hele dag bezig om de keuken schoon te maken.

Snoertje

Het snoertje van onze Trentotelefoon van KPN is doorgesleten, waardoor de telefoon onbruikbaar is geworden. Afgelopen dinsdag ging ik naar de KPN-winkel in de binnenstad om een nieuw snoertje te kopen. De verkoopster overhandigde mij een snoertje alsof het een bijzondere aankoop betrof.
‘Zijn de stekkertjes identiek?’ vroeg ik.
‘Jazeker,’ verzekerde ze mij.
‘Dan is dit niet het snoertje dat ik moet hebben. Ik moet een snoertje hebben met twee verschillende stekkertjes.’
‘Dat hebben we niet,’ zei de verkoopster, ‘hoe oud is uw telefoon?’
‘O, zeker twaalf jaar oud,’ zei ik.
‘Nee, die snoertjes verkopen we niet meer.’
‘Nou, dan maar een nieuwe telefoon...’
Tja, je moet toch wat.

Thuis ging ik toch maar zoeken op de site van KPN, want met een snoertje hebben we een goede telefoon extra.
En wat blijkt? Zo’n snoertje is via de KPN-webwinkel gewoon te bestellen en kost maar €5,-!
Hoe kan dat nou? Mag die verkoopster liegen? Nee, dat mag ze niet. Ik ga haar bellen. Maar, bedenk ik mij, als ik haar nu bel, dan gaat het lang duren. Beter om wat later te bellen, als het rustiger is in de winkel.

Ik besluit het snoertje maar meteen te bestellen. Maar wat blijkt? Je kunt zo'n snoertje alleen bestellen als je een zakelijke klant van KPN bent!
Wat is dat nou weer voor onzin? Waarom zouden zakelijke klanten wel snoertjes mogen kopen en particulieren niet? Wat zou daar achter zitten? Zakelijke klanten kopen veel snoertjes en particulieren hooguit één?
Of: zakelijke klanten kopen toch geen snoertjes (zòòòòò 1998...), maar onder particulieren vind je nog veel conservatievelingen, die er niet voor terugdeinsen om een snoertje te kopen?

Dan bedenk ik dat ik in het bestuur van de Bewonersorganisatie zit en in die hoedanigheid volgens de Kamer van Koophandel tekeningsbevoegd ben. Ik zou het snoertje voor de Bewonersorganisatie kunnen kopen.
Alleen... de Bewonersorganisatie is niet telefonisch bereikbaar, heeft geen telefoonnummer... Zou dat een probleem zijn?

Mijn Sarie Mareis

In de hal van Albert Heijn (XL) waar ik zaterdags boodschappen doe zit altijd een oudere man accordeon te spelen. Vandaag speelde hij Sarie Mareis of Marijs. Onmiddellijk moest ik denken aan het boekje (met kartonnen bladzijden) dat bij de xylofoon hoorde die ik als kind had. Daar stonden liedjes in met de bijbehorende muzieknoten in de kleur van de xylofoonstaafjes. Zo kon je de liedjes makkelijk spelen.
Eén van de liedjes was Sarie Mareis. Ik kende het liedje niet, maar de melodie ontstond vanzelf op de xylofoon.
Het is voor mij een muurvaste associatie: Sarie Mareis, de xylofoon en het al lang niet meer bestaande boekje met de gekleurde muzieknoten.