Zassenhaus (2)

In het studentenhuis waar ik tijdens mijn studie woonde, was in de keuken een wandkoffiemolen van Douwe Egberts (ook een Zassenhaus) gemonteerd. Dat was een handig ding. In de eerste plaats kon je daar een heel pak bonen in kwijt in plaats van een eetlepel en in de tweede plaats hoefde je alleen maar te draaien. Tegenhouden was niet nodig, omdat hij aan de muur vast zat.
Het geluid was een minpunt. Vanwege de wandmontage plantte het maalgeluid zich via de muren voort en kon je, als je ’s morgens vroeg ging malen, rekenen op boze gezichten van mensen die uit wilden slapen.
Helaas was een van de huisgenoten op een onzalig idee gekomen. Zij had geprobeerd pinda’s te malen. Door de olie en de prut kwam het mechanisme vast te zitten. Nietsvermoedend gooide iemand er nog een pak bonen in, maar nee, malen lukte niet meer. Ik herinner me niet dat er nog geprobeerd is het ding schoon te maken. En waarom zou je ook. We zijn zo gewend aan fabrieksmatig gemalen koffie.
Ik ben nog niet gewend aan Senseo-koffie. Die vind ik echt niet lekker. Als iedereen overstapt op Senseo, en er geen gemalen koffie of bonen meer te koop zijn, dan zal ik wel in actie komen.